Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

οι τριχωτες Μαριες 毛皮のマリーズ

σημερα σε αυτο το βαθυα πνευματικο, σοβαρο και καλλιτεχνικο μπλογκ θα ασχοληθουμε με το ιαπωνικο γκρουπ που λεγεται 'Τριχωτες Μαριες'

Το ονομα αυτο προερχεται απο ενα γαλλικο θεατρικο εργο με τιτλο 'La Marie Vison' (το vison απο τις γνωστες γουνες βιζον). Μεταφραζοντας αυτον τον τιλο στα ιαπωνικα παιρνουμε το: 毛皮のマリー ή αλλιως Τριχωτη Μαρια, αλλα επειδη ειναι 5-6 τα μελη του συγκροτηματος, το γυρναμε και στον πλυθηντικο :)

Πριν δουμε ενα μερος τις δουλειας των καλλιτεχνων, ας δουμε σε περιληψη την υποθεση του εργου. Η Τριχωτη Μαρια, ειναι μια τραβεστι η οποια εχει ενα παιδι το οποιο δεν το αφηνει να μεγαλωσει. Το παιδι μαθαινει κατα λαθος, οτι εχει γεννηθει εξαιτιας του βιασμου της πραγματικης του μητερας (τον οποιο προκαλεσε η τριχωτη Μαρια). Η μητερα πεθαινει στον τοκετο και την φροντιδα του παιδιου αναλαμβανει η τριχωτη Μαρια. Στο τελος αν καταλαβα καλα γινεται και το παιδι τραβεστι (χωρις να παιρνω ορκο). Να διαβαστε εδω

Απολαυστε αυτο το αποσπασμα απο το τελευταιο τους χιτ 'Το Τραγουδι Της Αγαπης'



παιζει παρα πολυ στο ιαπωνικο MTV και σε ενα αλλο μουσικο καναλι (Μ-ON), καθε φορα που το βλεπω μου φτιαχνει την διαθεση...αλλα παντα αναρωτιομουν....
Ο/H τραγουδιστης ειναι αντρας που παριστανει τον αντρα που παριστανει την γυναικα;
ειναι γυναικα που παριστανει τον αντρα που παριστανει την γυναικα αποτυχημενα;
(μπορουν να γινουν και αλλοι συνδυασμοι, αλλα καταλαβατε τι θελω να πω ε;)

το video clip ειναι ολο μια μαγεια. ποσο τελεια αναπαρασαση των 70ηζ! απο τα ρουχα, τον φωτισμο, την κινησεολογια. τα παντα. (ακομα και τα ασπρα και μπλε μπαλονια)
κριμα που δεν υπαρχει ολοκληρο στο youtube :(

και για να μην μεινετε με την απορια:



αυτο θα πει καλλιτεχνης. ενω εισαι μια χαρα κανονικος ανθρωπος, οταν ερχεται η ωρα της περφορμανς μεταμορφωνεσαι και μαγευεις το κοινο. (εμενα με μαγεψε)

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

σιχαμενοι Αγγλοι.

Ποτε δεν μου αρεσε η Αγγλια. Ουτε σαν χωρα, ουτε σαν πολιτισμος, ουτε σαν λαος.
Μια χωρα που το ποδοσφαιρο και το αλκοολ παιζουν τοσο πρωταγωνιστικο ρολο δεν με αφορα. Η φιλοσοφια του drink to get drunk (μεθαω μονο και μονο για να μεθυσω, ή αλλιως δεν ξερω να διασκεδαζω αν δεν ειμαι ζαντα) και το τραγικο χιουμορ τους.


Οι φιλοι μου ξερουν οτι για να πω σε καποιον οτι αυτο που κανει με ενοχλει πρεπει να με φερει πραγματικα στα ορια μου. Αυτο εχει συμβει και με τους 3 αγγλους φιλους μου εδω στην Οσακα. Νομιζω θα ηταν πολυ καλυτερο να καταλαβαινει ο καθενας απο μονος του που μπαινουν τα ορια στην κοινωνικη συναναστροφη χωρις να χρειαζεται να σε επιπληξει ο συνομιλητης σου (φιλος, γλωστος κτλ κτλ). 


Αυτη η συμπεριφορα φαινεται πως δεν ειναι χαρακτηριστικο μονο των φιλων μου αλλα ολων των αγγλων (γενικευω αλλα εχω εκνευριστει). 


Στο παρακατω βιντεο θυμα του ηλιθιου και καθυστερημενου χιουμορ των αγγλων πεφτει θυμα ενας επιζησαντας απο τους βομβαρδισμους της Hiroshima και του Nagasaki.


O Tsutomu Yamaguchi (πεθανε περσυ σε ηλικια 93 χρονων) αρχικα επεζησε τον βομβαρδισμο της Hiroshima. Ειχε παει στην Hiroshima για δουλειες. Την επομενη μερα βαρια τραυματισμενος μεταφερθηκε στο Nagasaki οπου και εζησε και τον δευτερο βομβαρδισμο. 
Πλεον στην Ιαπωνια θεωρειται ηρωας πολεμου (δεν ξερω αν το μεταφραζω σωστα) 


Και ερχονται οι καραγκιοζηδες οι Αγγλοι να παιξουν με την μνημη αυτου του ανθρωπου που αρχικα εζησε την φρικη 2 ατομικων βομβαρδισμων και στην συνεχεια προσπαθησε να κανει τον κοσμο λιγο καλυτερο. Αισχος. Βρωμιαρηδες Αγγλοι!







Ισως να συγχυστηκα παραπανω απο οσο επρεπε. Ομως εχοντας συνομιλησει το 2005 στην Hiroshima με εναν ηλικιωμενο ιαπωνα που ειχε επιζησει της ατομικης βομβας και ακουγοντας την περιγραφη του για το τι εγινε την στιγμη της εκρηξης δεν μπορω παρα να θυμωσω με τετοιου ειδους ανεγκεφαλους. 


Tsutomu Yamaguchi
"The reason that I hate the atomic bomb is because of what it does to the dignity of human beings.'' Speaking through his daughter during a telephone interview he said, "I can't understand why the world cannot understand the agony of the nuclear bombs. How can they keep developing these weapons?"

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

χειμερινη εκδρομη 2011: Nagoya

Nagoya, μην ψαχνετε να βρειτε κατι ενδιαφερον. Απλα δεν υπαρχει :)
boooooring!
Σημειωση: Η Ιαπωνια μπορει να ειναι η χωρα που αγαπω και εχω μεσα στην καρδια μου αλλα αυτο δεν σημαινει οτι δεν θα γραφω και για τα ελλατωματα της.

Nagoya...γιατι ρε Ναγκογια;
4η μεγαλυτερη πολη στην Ιαπωνια.... και η περιγραφη σταματαει καπου εδω.
οκ ισως να ειμαι λιγο σκληρος μαζι της.
Κυριο αξιοθεατα: Το Nagoya-jo (το καστρο της πολης) και ο ναος Atsuta-jingu οπου φυλασσεται ενα απο τα 3 πιο ιερα κειμηλια του σιντοϊσμου (τα υπολοιπα ειναι στο Ise-jingu στο Ise και στο Meiji-jingu στο Τοκυο. σημειωση τα ιερα αυτα κειμηλια εχουν δικαιωμα να τα δουν μονο τα μελη της αυτοκρατορικης οικογενειας και οι αρχιιερεις του σιντοϊσμου δηλαδη ολοι μαζι καμια 20ρια ατομα.)
Ημασταν στον δρομο της επιστροφης και ο χρονος πιεζε. Λεμε παμε πρωτα στο καστρο και μετα στο ναο. Τραγικο λαθος.
ειχαν ασανσερ στην Ιαπωνια 400 χρονια πριν;
 Ωραιο το καστρο δεν μπορειτε να πειτε. Απεξω να πανεμορφο και πολυ επιβλητικο. Απο μεσα ομως ειναι μια αλλη ιστορια. Το καστρο αυτο (μαλλον το αυθεντικο καστρο) καταστραφηκε απο τους αμερικανους στους βομβαρδισμους του 2ου παγκοσμιου πολεμου. Αυτο που βλεπουμε στην φωτο ειναι το καστρο που ξαναχτιστηκε στην θεση του παλιου. Γιατι γκρινιαζεις ρε Δημητρη; μια χαρα καστρο δεν εφτιαξαν;...μα το θεμα ειναι οτι εσωτερικα ειναι ενα μοντερνο κτιριο με ασανσερ, σκαλες και ουσιαστικα διαμοφωμενο ως μουσειο. Δεν ηταν κακο σαν μουσειο, απλα θελω να προλαβω καποιον που θελει να δει ενα καστρο στην ιαπωνια. Η πρωτη φωτο στο ποστ ειναι απο τον τελευταιο οροφο του καστρου.







Οσο ψαχναμε το καστρο με το αυτοκινητο προσπαθουσαμε να δουμε κατι ενδιαφερον στους δρομους. Μπορει να εφταιγε που ηταν αργια και μεσημερι και δεν υπηρχε ψυχη στους δρομους αλλα δεν ειδαμε κατι να μας τραβηξει την προσοχη. Ετσι κουβαλωντας μια απογοητευση σχετικα με την πολη αποφασισαμε μετα το καστρο να φαμε και να φυγουμε.
Οι 3 τοπικες σπεσιαλιτε ειναι:
hitsumabushi (μια συνταγη με χελι)
kishi-men (κατι σαν μακρουλες χυλοπιτες σερβιρισμενες σε κατι σαν ξυλινη λεκανη με νερο. πριν τα φας τα παιρνεις απο το νερο και τα βουτας σε τσαϊ, αυτο εφαγα. τελειο!)
miso-katsu (ειναι ουσιαστικα χοιρινο τηγανισμενο σαν σνιτσελ με μια sauce απο miso)

Στην φωτο παραπανω βλεπουμε κατω και στο κεντρο τα kishimen μου που τα εχω βουτηξει στο τσαϊ πριν τα φαω. Δεξια ειναι το miso-katsu του Ken. Παρατηρηστε στην φωτο του καστρου, στην κορυφη του που φαινεται κατι χρυσαφι να αστραφτει, ειναι ενα αγαλμα που μοιαζει με αυτο που κραταει ο Ken με τα ξυλακια του.

υ.γ. η πολη εχει επισης και ενα φοβερο μουσειο με ρομποτ, και αλλο ενα για design οπως διαβασα. ισως στην επομενη επισκεψη...αλλα πραγματικα δεν πιστευω οτι αυτη η δευτερη επισκεψη θα γινει συντομα... κριμα κριμα

Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

χειμερινη εκδρομη 2011: Shirakawago 白川郷 2ο μερος

Δυστυχως ολο το ταλεντο της οικογενειας στις φωτογραφιες πηγε στον μεγαλο αδερφο.
Επειδη οι φωτο που εχω βγαλει δεν δειχνουν την πραγματικη ομορφια του χωριου, προτεινω να κανετε ενα google search για να δειτε πραγματικα μαγευτικες εικονες απο το μερος. 
ή πατηστε εδω.

Το χωριο αυτο λοιπον, το 1995 μπηκε στην λιστα της UNESCO και ανακυρηχθηκε παγκοσμια κληρονομια. Γιατι ομως ενα τοσο μικρο μερος μπηκε σε αυτην την λιστα;
Το ιδιαιτερο χαρακτηριστικο του χωριου ειναι το στιλ αρχιτεκτονικης που αναπτυχθηκε εκει και λεγεται Gassho-zukuri. Αυτο μεταφραζεται ως 'φτιαγμενο οπως τα χερια σε σταση προσευχης'.
Οταν προσευχονται οι ιαπωνες φερνουν τα δυο χερια μαζι και ειτε οι παλαμες εφαπτονται τελεια ειτε αφηνουν ενα μικρο ανοιγμα αναμεσα που εχει ως αποτελεσμα να δημιουργειται ενα τριγωνο. Οι σκεπες των σπιτιων εχουν ολες το σχημα των χεριων που προσευχονται. 
Ο κυριος λογος που επιλεχτηκε αυτο το ειδος των σκεπων ειναι για τον απλο λογο οτι ετσι το υπερβολικο χιονι που πεφτει τον χειμωνα μπορει να πεσει πιο ευκολα και αποφευγεται η καταστροφη του σπιτιου.





Το πιο παλιο σπιτι χτιστηκε πριν απο 350 χρονια (το σπιτι που μειναμε εμεις πριν απο 150). Κατω απο αυτες τις παχιες σκεπες υπηρχε χωρος στην σοφιτα οπου μεγαλωναν μεταξοσκωληκες.

Πληρωνοντας 300yen (2.5ευρω) μπορεις να μπεις σε ενα απο τα σπιτια που λειτουργουν ως μουσεια και να νιωσεις απο πρωτο χερι πως ζουσαν οι ανθρωποι τοτε. 

Η γιαγιακα-οδηγος στο σπιτι που μπηκαμε μας ειπε οτι καθε 35 χρονια περιπου αλλαζουν τα αχυρα (αχυρα ειπε μαλλον...) της σκεπης. 
Ειπε: Αν η αλλαγη γινει μονο με τα μελη της οικογενειας κραταει μια εβδομαδα περιπου αλλα αν ερθουν εθελοντες οπως συνηθως γινεται τοτε μπορει να τελειωσουμε και σε μια μερα. 
Θελω να παω και εγω εθελοντης! 
Μου φανηκε τοσο ομορφο που μαζευεται η οικογενεια και ερχονται ανθρωποι να τους βοηθησουν να διατηρησουν το σπιτι τους και την παραδοση τους.

Ο καλυτερος τροπος να απολαυσεις την ομορφια του μερους ειναι να ανεβεις μεχρι το παρατηρητηριο για μια πανοραμικη θεα. 
Επαθα αυτο που παθαινω συχνα με τα αξιοθεατα στην ιαπωνια. Νιωθω οτι κανω ταξιδια στον χρονο. Ειτε στο μελλον οταν παω στο Τοκυο ειτε στο παρελθον οτι επισκεπτομαι τετοιου ειδους μερη.   

και για να κλεισω, μια φωτογραφια απο ενα δεντρο/παγωτο:




Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

χειμερινη εκδρομη 2011: Shirakawago 白川郷 1ο μερος

δυο ωρες αργοτερα ενω ειχε νυχτωσει και προσπαθουσαμε να μην γλυστιρουμε σε κανενα γκρεμο απο το πολυ χιονι φτασαμε στον προορισμο μας. Shirakawago.
Ειχα ηδη παρει δυο φορες τηλεφωνο την ιδιοκτητρια του σπιτιου που θα μεναμε να την ενημερωσω οτι θα αργησουμε λιγο. Αν χαναμε το βραδυνο δεν θα ειχαμε τιποτα να φαμε.



η φωτογραφια κουνηθηκε και δεν φαινεται καλα το προσωπο της. δεν ηταν τοσο μεγαλη οσο δειχνει. [ηθελα και καλα να βγαλω φωτο το irori (αυτη η εστια φωτιας που φαινεται μπροστα της)]
αφου μας εφερε το φαγητο, καθησε εκει ησυχα ησυχα και μας περιμενε μεχρι να τελειωσουμε. ευγενεστατη 'θελετε λιγο ρυζι ακομα; λιγο νερο;' 
το βραδυνο.σουπα, ρυζι, tofu, παστα δαμασκηνα, πατατες του βουνου, ψαρι iwana, κρεας, μια τρισδιαστατη ομελετα (κατι αναμεσα σε ομελετα και βραστο αυγο) με μανιταρια και μερικα ακομα πιατα που ακομα και τωρα που βλεπω την φωτο δεν θυμαμαι καν πως τα λενε.
οπως και περσυ στο Hokkaido, το φαγητο ειχε κατι το ξεχωριστο στην γευση. Η φρεσκαδα ολων των υλικων ηταν σαφως διαφορετικη με τα φαγητα που τρωμε στις πολεις. Νομιζω για πρωτη φορα ενιωσα οτι αυτα που εφαγα τα ειχαν μαζεψει πριν απο λιγο.


το βραδυ ομολογουμενως το ειχε το κρυο του. ειχαμε απο 2 κουβερτες και ενα παπλωμα, συν ενα πραματακι που σου ζεσταινει τα ποδια. 
ειχαμε φτασει βραδυ και μεσα στο μαυρο σκοταδι δεν ειχαμε αντιληφθει πληρως τι υπαρχει γυρω απο το σπιτι. 
το πρωι λοιπον ξυπνωντας ειπαμε να ανοιξουμε την πορτα/παραθυρο του δωματιου να δουμε  την θεα.

ανοιγοντας την πορτα επαθα ενα μικρο σοκ απο την απροσμενη ομορφια. κατω απο το πανεμορφο χιονι ενα ρυακι περικυκλωνε το σπιτι. 
ο ηχος του νερου που τρεχει και η θεα του χιονιου που επεφτε...
δεν ξερω ποσο καλα φαινεται στην φωτο αλλα για μενα ηταν μαγικο.

το πρωινο ηταν επισης επικων διαστασεων τοσο σε μεγεθος οσο και σε γευση. 

για να μην γινει το ποστ δεκα μετρα θα ακολουθησει και δευτερο μερος με φωτο απο το χωριο. 

Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

χειμερινη εκδρομη 2011: Gero 下呂

η δευτερα που μας περασε ηταν αργια. ηταν η γιορτη για να τιμησουν τους νεους που ενηλικιωνονται (οχι στα 18 αλλα στα 20). ετσι βρηκαμε την ευκαιρια να παμε μια τριημερη εκδρομη σε διαφορα μερη. Ο σκοπος αυτου του ταξιδιου ηταν να παμε σε ενα παραδοσιακο χωριο αριστουργημα που λεγεται Shirakawago και το οποιο ειναι αναγνωρισμενο ως World Heritage. 

ξεκινησαμε λοιπον απο την Οσακα το πρωι και ειχαμε ενα μακρυ ταξιδι μπροστα μας με το αυτοκινητο. Κανεις δεν ηξερε αν θα μας πλακωνε το χιονι στο βουνο ή αν θα μας ετρωγε η Yuki-Onna εμεις ομως ξεκινησαμε. 

μετα απο 4 ωρες οδηγησης, πρωτη σταση το Gero. 


Το Gero λοιπον ειναι μια μικρη πολη, που η κυρια ατραξιον της ειναι τα θερμα λουτρα της. 
Πιστευω οτι πιο παλια το Gero ηταν μια ομορφη πολη. Πλεον ομως εξαιτιας των εκατονταδων γιαγιαδων και παπουδων (και λοιπων φανς των θερμων λουτρων), εχουν χτιστει μεγαλα ξενοδοχεια τα οποια για εμενα χαλανε την αισθηση που μπορει να ειχε το μερος πριν την επελαση των αρθριτικων. 

Αφησαμε το αυτοκινητο στο παρκινγκ ενος βουδιστικου ναου και ξεκινησαμε με τα ποδια για να δουμε τι ειχε να μας δειξει το μερος. 

Οπως ακριβως ειχα διαβασει και οπως ειχα φανταστει εχει λουτρα, λουτρα και αλλα λουτρα. :)





 Ωρα για φαϊ! (σε ολες τις αναρτησεις για αυτην την εκδρομη θα καταλαβετε οτι το φαϊ επαιξε βασικο ρολο)
Η τοπικη σπεσιαλιτε ηταν ας πουμε soba (ιαπωνικο σπαγγετι;) με ντοματα. συνοδευτικα ηταν 2 ρυζομπαλες χρωματιστες, μια κροκετα με τυρι και κρεας και ενα σουβλακι με μοσχαρισιο κρεας (Hidagyu 飛騨牛). Φοβερο! Και δεν ξερω γιατι δεν εχω βρει ακομα στην Οσακα μαγαζι με αυτο το ντοματενιο αριστουργημα. Το σουβλακι ηταν φτιαγμενο απο το φημισμενο κρεας της εκει περιοχης οποτε δεν εχω ελπιδες να το βρω ευκολα στην Οσακα :(








Δεν μπορουσαμε να φυγουμε απο το Gero χωρις να επισκεφτουμε και εμεις τα λουτρα. Επειδη σε επομενο ποστ θα βαλω μια πιο ενδιαφερουσα φωτο απο λουτρα εδω θα βαλω την φωτο απο την ατομικη σαουνα ή αλλιως κατσαρολα για ανθρωπους. Ολο αυτο ηταν φτιαγμενο απο κεδρο οποτε οση ωρα απολαμβανες (ή υπεφερες απο την θερμοκρασια) ενα δασενιο αρωμα απλωνοταν τριγυρω.

φυγαμε με υπερχαλαρωμενοι χαρη στο λουτρο και με γεματες τις κοιλιες με πεντανοστιμο φαγητο. μια εξαιρετικη αρχη για ενα ταξιδι :)

υ.γ. Το Gero στα ιαπωνικα εκτος απο το ονομα αυτης της πολης, ειναι και ομοηχο με την λεξη εμετος/ξερατο. 
Γεια, απο που εισαι; 
Ειμαι απο το Ξερατο....
ιουουου αηδια! χαχαχα


Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

το πρωτο ντισκοσουπερμαρκετ: TAMADE 玉出

θυμασαι τα παλια σου μεγαλεια στα ντανς φλορς των απανταχου ντισκο 20 με 30 χρονια πριν;
τα νεον φωτα και τους καθρεφτες;

εχεις γινει πλεον ενας βαρετος 30-40-50αρης που σε στελνει η γυναικα σου για ψωνια στο σουπερμαρκετ της γειτονιας;

στον δρομο θυμασαι που εβαζες φωτια στις πιστες και κλαις με μαυρο δακρυ για την καταντια σου;

ηρθε η ωρα να ηρεμησεις, οι προσευχες σου εισακουστηκαν!

το πρωτο ντισκοσουπερμαρκετ ειναι εδω (στην ιαπωνια τελος παντων)

η προσοψη σε προϊδεαζει. επιγραφες που θυμιζουν λουνα παρκ και σκυλαδικο.
τοσο λαμπιονι ουτε στο τσιρκο μεντρανο.


η εισοδος. φλουο χρωματα, ουρανια τοξα και παπαγαλοι. ολα νεον!

και μπαινεις μεσα. καφρεθτες παντου γυρω γυρω, δυνατη μουσικη. στροβιλιζον νεον φωτιστικο στο ταβανι
και kitsch παντου!

αυτο ειναι το νεο σουπερ μαρκετ που ανοιξε στην γειτονια μου. 
μεγαλειο;
αριστουργημα;

fever night, fever night, feveeeer!!!


Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

get outta my way 2010! αργησα λιγο :)

το 2010 τελειωσε με μια φοβερη επιτυχια,
πηραμε εισητηρια για την συναυλια της Kylie τον Απριλιο στην Οσακα!

η μεγαλη επιτυχια εγκειται στο οτι η kylie εχει να πατησει το ποδι της στην Ιαπωνια 20 χρονια,
με τον φοβο λοιπον οτι τα εισητηρια θα εξαντληθουν στα πρωτα 5 λεπτα της εναρξης πωλησης καταφυγαμε στο επισημο site της Kylie για να τα αγορασουμε.
η ελλειψη γνωσης αγγλικων των Ιαπωνων σταθηκε σωτηρια στην συγκεκριμενη περιπτωση :)

ολη αυτη η χαρα για τα εισητηρια προερχεται απο το οτι το Get outta my way ηταν το αγαπημενο μου τραγουδι με διαφορα του 2010.

το cd το εφερε ο Ken απο ενα επαγγελματικο ταξιδι στην Ταϊβαν. Απο τα καλυτερα δωρα που εχω παρει ποτε. Το cd ηταν στο repeat για εβδομαδες.

εστω και καθυστερημεν λοιπον: get outta my way 2010! καλως ηρθες 2011! :)
ελπιζω να μπορεσω και φετος να ακουω τοσο ανεβαστικη μουσικη.

και επειδη πιστευω οι πιο πολλοι θα το εχετε ακουσει το τραγουδι και θα εχετε δει το επισημο βιντεο, παραθετω εδω ενα ρεμιξ που ανακαλυψα στο youtube
το ρεμιξ αυτο μου αρεσε τοσο πολυ γιατι οπως λεει και ενας που το σχολιασε:
It's extremely quirky!! It sounds like Bjork having an orgasm in a microwave! 


LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...